BLANK ROWS
Gedicht voor de mens
Gedicht voor de mens
.
De zon die schenkt ons licht
tot haar lichaam is verbrand.
.
Onweer geeft een helder zicht
met gedonder naderhand.
.
Het kuiken dat zo kwetsbaar klinkt
wordt een woerd die ruw verkracht.
.
De rode gloed van de dag die zinkt
is het begin van een zwarte nacht.
.
Allemaal stroompjes van een berg
die uitmonden in een woeste zee
nee de natuur is niet zo erg
de afloop valt niet altijd mee.
.
Maar suiker smaakt nu eenmaal zoet
de dood ligt reeds naast welpen.
.
Waar leven is daar stroomt het bloed
die wond is niet te stelpen.
.
Dat is geen vorm van fout of goed
dat is het ruisen van schelpen
.
Dus troost de mens die poogt en doet
iets anders zal niet helpen.