Gedicht voor M
Gedicht voor M
.
Ik was de aarde aan het vegen.
Al het blad op een hoop en
toen haar wangen bloosden
zag ik de kloven in haar gezicht.
.
Zwijgend kwam je naast me staan
en keek hoe ik doelloos zwoegde.
.
’s Avonds liep je mee naar huis,
haalde de blokken van mijn been
en legde ze op het vuur. Warmte,
die ik de hele dag had gezocht.

Share by: